BOEM 2022 - Deel 1

1. Jean-Pierre Jonckheere

Where the turtles go

Een octofonische compositie

Bio

Het duo "Les Boucles Absurdes" met Jean-Pierre Jonckheere en Pierre Vervloesem is een verhaal dat teruggaat tot 1982 toen Jean-Pierre Jonckheere in een band speelde die Itza Uchen heette en waarin Pierre Vervloesem de bassist was.
Sindsdien is JP nooit echt gestopt met het spelen van muziek en het componeren van tientallen tracks in zijn eigen studio Zottecrolle. Vaak vroeg hij verschillende spelers om mee te doen en toe te voegen wat nodig was om deze tracks af te werken.
Hij gaf het resultaat aan Pierre die overal een beetje van alles aan toevoegde en de mixing en de mastering deed.

CD’s bij het Off-record label : Boîtes à tartines, Lines - Off record, Into My Brain, Un nouveau pied pour Noël, Life Is Chaos, Belgian Summer

On-Line

Bandcamp

[- begin pagina -] [- index componisten -]

2. Philippe Druez

Acroparesthesia #221013-T009

Deze  #221013-T009-versie werd speciaal voor BOEM geremixt tot een 10 minuten durende Ambisonics naar 8 kanalen octofonische opname.

Acroparesthesia staat voor een aandoening waarbij men tintelingen of prikkelende sensaties ervaart. Voor de sessie die je gaat horen, staat het precies voor die ervaring, gegenereerd door statische elektriciteit, ruis en radio signalen die worden opgevangen met korte golf ontvangers. De tintelingen worden in 3D Ambisonics gegenereerd en zijn dus overal ruimtelijk aanwezig.

Deze Acroparesthesia (sessie #221013-T009) is een semi-live opname geïnspireerd op de compositie Ethereal Threads: Music in the Vault of Heaven. De Max-for-Live patch Auto-Radio (zo genoemd als eerbetoon voor Florian Schneider van Kraftwerk die tijdens de periode waarin ik deze programmeerde overleden is) speelt telkens nieuwe combinaties van samples als simulatie van gecapteerde radio signalen: afvalgeluiden afkomstig van skip-propagatie, militaire radarsignalen, white-spaces, diplomatieke communicatie, buitenlandse clandestiene zenders, nummerstations, piraat radio, ionosfeer opwarmers, digitale signalen, morsecode, moon bouncing, bakens, overvliegende satellieten en bliksemstormen in het zuidelijk halfrond.

Iedere Acroparesthesia-opname eist dus heel wat improvisatie en is dus telkens anders. Een uitgebreide tekst hierover vind je op deze pagina van Wastelands.be

Compositie, radio captatie (UBA call ON1PHD) en Max-patches :  Philippe Druez (BE) | Stem :  Heide Bertram (DE) | Cello samples:  Jasmijn Lootens (BE) | Prepared piano samples: Andreas Busk (DE)

Bio

Philippe Druez leeft en werkt in Gent. In zijn vaak experimentele projecten onderzoekt hij de samenleving, communicatie, de psyche en het individu binnen het sociale en ecologische weefsel. Door uitvoerig onderzoek te voeren krijgen de kunstprojecten een wetenschappelijke en historische onderstroom, die de vaak poëtische werken gelaagdheid en diepte geven.

Hij is een van de eerste ontwerpers en ontwikkelaar van nieuwe multimediale installaties. Hij realiseerde innovatieve interactieve documentaires en installaties voor musea en erfgoedsites in Vlaanderen en het buitenland waaronder het MAS, C-Mine, BOZAR, KIK, MIM, STAM, …). De opdrachtwerken evolueerden naar kunstwerken en in 2012 besluit hij zich helemaal toe te leggen op zijn kunstpraktijk.

Druez studeerde Wijsbegeerte aan de Universiteit Gent (UGent), heeft academische bachelors in computerwetenschappen en mixed mediakunst en een master in beeldende kunst aan Luca School of Arts. Momenteel doet hij doctoraatsonderzoek rond 3D-geluidskunst bij IPEM, de afdeling musicologie van de UGent en het KASK, School of Arts en Conservatorium.

Als kunstenaar creëert hij open systemen die de nadruk leggen op het organisme boven het mechanisme en die dynamische processen van interactie tussen elementen gebruiken. De rol van de deelnemer is een onlosmakelijk onderdeel van de esthetische ervaring. Hij tilt objecten en concepten op uit het conventionele om te onthullen, te bevragen en te heroverwegen.

Met het Collectief Wasteland slaat hij een brug tussen kunstpraktijken waarbij media en communicatie worden samengevoegd als vorm en inhoud. De woestenij van geluid is de grondstof voor het Wastelands Collective.

On-Line

philippedruez.be | soundcloud

[- begin pagina -] [- index componisten -]

3. Jean-Louis Poliart

Prelude

Prelude werd gerealiseerd in de studio van de componist: februari 1996. Dit stuk is de eerste van een driedelige cyclus getiteld "Le Temps du Rêve/De Tijd van de Droom" (*).

In de Prelude wordt de weg naar dit verre verleden uitgewerkt aan de hand van de meest voorkomende geluidsbeelden (uittreksels van oude opnames, geluidsfoto's van namiddagmomenten in een tuin of nachtlawaai in de stad, geluidsopnamen van mechanische klokken, ademhaling van droge grond die water absorbeert, enzovoort).
Dit begin van een zoektocht, wordt gerealiseerd door middel van een programma dat ongeordende en regelmatige trillingen met zich meebrengt; het is in de eerste plaats bezaaid met zeer gewelddadige geluidsmonsters die het verlangen naar deze andere percepties proberen te vernietigen en leidt tot bezwerende sferen die worden gekenmerkt door een zekere nostalgie naar de onverbiddelijke vooruitgang van de tijd.

Vaak leiden naïeve verbanden de componist in de keuze van klankbelevenissen en in de behandeling ervan. Aan het einde van de prelude verstrooit de muziek van de wind de laatste as van onze werkelijkheid.

"Prélude" kreeg een vermelding op de 23e Internationale Wedstrijd voor Elektroakoestische Muziek van Bourges (1996) in de categorie elektroakoestische programmamuziek.

Dit werk werd ondersteund door het ministerie van Cultuur van de Franse Gemeenschap van België.

*De Droomtijd is die zeer verre periode, dat verloren paradijs waar de Aboriginals nog steeds over spreken, waarin alles en ieder mens een ziel had, waaruit een vibratie, een geluid, een muziek voortkwam; instant verlichting waar alles mogelijk is in een totale harmonie vanaf de eenvoudigste dingen. Deze primitieve en maagdelijke periode is uitgespreid in gemengde sporen die naar anderen leiden. percepties, tot verschillende emoties.

Bio

Jean-Louis Poliart steekt zijn grote passie voor elektroakoestiek niet onder stoelen of banken en schept er genoegen in geluiden te kneden als deeg. Zo creëert hij klank-idee-beeld-verbanden, een benadering die dicht bij het madrigalisme ligt door een zekere naïviteit die volledig wordt verondersteld.

Zijn creaties variëren van elektroakoestische tot instrumentale muziek, met inbegrip van audiokunst, soundscapes (voor tentoonstellingen in de beeldende kunst, enz.), installaties en mixt-muziek.

On-Line

Soundcloud

[- begin pagina -] [- index componisten -]

4. Ann Eysermans

Fuga voor 4 diesellocomotieven

In het kader van EUROPALIA TRAINS & TRACKS 2021 componeerde Ann Eysermans voor haar vinylplaat FOR TRAINSPOTTERS ONLY (Cortizona) een prelude en fuga voor 4 diesellocomotieven (HLD 51, HLD 54, HLD 55, HLD 60 van de NMBS) en harp. Tijdens de concerten van het gelijknamige project werd de fuga voor 4 diesellocomotieven (zonder harp) gespeeld als vooraankondiging van het filmconcert Lijn 25 (Brussel - Antwerpen Centraal). Subject, contrasubject, divertimenti, dominant- en tonicapedaal klinken als vierstemmig contrapunt vol sissende, snuivende en daverende locomotiefklanken uit 4 speakers opgesteld in de vier hoeken van de zaal.

Bio

Ann Eysermans is componist, performer en conceptueel kunstenaar. Zij speelt harp en contrabas (improvisatie en experimentele muziek) binnen verschillende groepen zoals Fnussjen, DUO, r.naakt.i en Fenna. Bij het makersplatform ChampdAction is zij betrokken als performer sinds 2007.

In 2004 behaalde ze haar Master diploma's Muziekschriftuur en Compositie en in 2007 Contrabas (jazz) aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel. Van 2010 tot 2014 werkte ze aan een intermediaal doctoraatsonderzoek: P - TRAINS [Astrin Phosphora]. Dit onderzoeksproject resulteerde in haar 'Doctoraat in de Kunsten' [met felicitaties van de jury], behaald aan de Vrije Universiteit Brussel. Vele grafische partituren uit dit audiovisuele project werden uitgevoerd door verschillende muzikanten en ensembles, zowel nationaal als internationaal.

Haar ongebreidelde fascinatie voor treinen uit zich ook vandaag nog in nieuwe tapecomposities met treingeluiden, treingedichten, beelden en video's waarin bewegende elektrische treinen en oude diesellocomotieven verschijnen voor diverse projecten. In FOR TRAINSPOTTERS ONLY (2021), een verzameling geluidsverhalen die in de loop van de tijd evolueren en transformeren, ontdekt men vertrekkende en stoppende treinen als vooraankondiging of als geluidsobject dat evolueert boven zachte koralen en abstracte tekstfragmenten.

Haar visueel werk bestaat uit schilderijen, video’s, poëzie, fotografie en objecten, die ze graag onder de noemer ‘conceptuele kunst’ plaatst. Al deze domeinen houden steeds verband met elkaar, waarbij een stukje filosofie ook niet mag ontbreken. Een sterk idee dat vragen opwerpt en verwondering genereert, vormt voor haar de essentie van (conceptuele) intermediakunst.

Momenteel werkt Ann bij MATRIX [Centrum voor Nieuwe Muziek] als artistiek verantwoordelijke. Aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen is zij coach voor de creatieve Masterprojecten binnen de klassieke muziekopleiding. Sinds 2018 studeert zij filosofie aan de Vrije Universiteit Brussel.

On-Line

www.anneysermans.be | soundcloud | vimeo

[- begin pagina -] [- index componisten -]

5. Kristof Lauwers

MPL-EXICKS

Dit stuk is deel van een reeks abstracte composities, waarvan het bronmateriaal gegenereerd is door additieve synthese met pure sinustonen. Toonhoogte, volume en ritmes van 100 oscillatoren werden algoritmisch gestuurd om een grote varieteit aan klanken en klankevoluties te generen, gaande van drones tot percussieve ritmes. Een selectie van deze klanken werd verder bewerkt en gecombineerd in verschillende lagen. Alle klanken werden gecreerd met het programma Pure Data.

Bio

Kristof Lauwers studeerde aan het Gentse conservatorium, waar hij meestergraden behaalde in klassieke gitaar bij Ida Polck en in experimentele kompositie bij prof Dr.Godfried-Willem Raes, bij wie hij zich specialiseerde in elektroakoestische muziek, live-electronics en algoritmische kompositie.

Hij is werkzaam als komponist/software-ontwikkelaar bij Stichting Logos te Gent, waar hij de mogelijkheid heeft om de nieuwste technologieën op gebied van interaktieve muziek te verkennen, zoals daar zijn een orkest van robots, en radar en sonar bewegingssensoren. Deze technologieën maken een kompleet nieuw kompositieparadigma mogelijk, waarbijde traditionele lineaire partiuur overboord gegooid wordt. Veel komposities die Lauwers voor het robotorkest schrijft zijn interaktieve werken: komputerprogrammas die in real-time muzikale beslissingen nemen afhankelijk van de acties van muzikanten en dansers die interageren met het machineorkest.

Naast zijn werk bij Logos, componeert hij ook elektroakoestische muziek en kamermuziek, vaak met live electronics, meestal gebruikmakend van open source software zoals Pure Data and <GMT>. Samen met Laura Maes creëerde hij de elektroakoestische CD ‘Kitch’n'Glitch en de klankinstallaties ‘WhirlWash’ en 'Stereotaxie'. Met Nan-Ping Chan en Yvan Vander Sanden maakte hijd een multimediaperformance ‘C0de’

On-Line

kristoflauwers.domainepublic.net | Soundcloud

[- begin pagina -] [- index componisten -]

6. Victor Outters

Né Ombre

(Geboren Schaduw) Het kan soms moeilijk zijn het idee te aanvaarden dat alles wat we kennen voortdurend verandert en dat niets voor altijd is. Hoewel veranderingen in de wereld om ons heen soms onmerkbaar zijn, is het altijd een kwestie van schaal.

Né Ombre is een studie over het thema van aanwezigheid en permanentie, of misschien van hun tegendeel.

Bio

Victor Outters’ nieuwsgierigheid bracht hem ertoe kunstgeschiedenis en musicologie te studeren aan de Université Libre de Bruxelles, en vervolgens akoesmatische compositie en digitale muziek te studeren aan het Conservatorium van Mons en de Universiteit van Montréal.

Gefascineerd door de wereld van digitale technologieën en de complexiteit en zuiverheid die zij kunnen bieden, richt zijn muziek zich momenteel voornamelijk op eenvoudige klankgeneratoren en verkent hij de grote verscheidenheid aan akoestische mogelijkheden die kunnen voortvloeien uit geringe veranderingen in hun parameters. Hij past dit proces zowel in zijn akoesmatisch werk als in zijn live-optredens toe om rijke en verrassende verhalen te creëren.

On-Line

Bandcamp

[- begin pagina -] [- index componisten -]

7. Moniek Darge

BusyEgyptSoundie - Soundscape

De geluiden voor de soundscape “BusyEgyptSoundie” werden in 2019 opgenomen in Noord-, Midden- en Zuid- Egypte. Ze brengen ons als compositie een smeltkroes auditieve impressies van allerhande commerciële, toeristische, religieuze en culturele activiteiten van deze intrigerende samenleving geworteld in de antieke oudheid. “BusyEgyptSoundie” vormt het eerste luik van een triptiek over de fascinerende klankwereld van het hedendaagse Egypte, dat werd gecomponeerd tussen 2018 en 2021.

Bio

Moniek Darge is op artistiek vlak hoofdzakelijk actief als componist, audio-art kunstenaar en performer. Zij is gespecialiseerd in 'soundscapes' (klankschappen), live-art performances en het bouwen van alternatieve muziekdozen. In haar werk verweeft ze zowel visuele als muzikale elementen.

Als medebestuurder van Stichting Logos bracht zij het Logos-Duo op tal van Europese podia, maar ook naar de andere werelddelen. Zij concerteerde in een 40-tal verschillende landen.

In 1994 richt zij de 'Logos Vrouwen' op, een muziekensemble voor soundscapes, klankpoëzie en live performances. Ook werkt ze mee met het robotorkest van Stichting Logos.

Moniek Darge reist de wereld af op zoek naar boeiende geluiden voor haar soundscape-composities. Haar solo-album "Sounds of Sacred Places" verscheen in 1988. Omzeggens al haar soundscapes werden uitgebracht op het Newyorkse Kye label, soms in samenwerking met het Londense Penultima Press . Recent verscheen ook een nieuwe solo LP als “art edition” bij Horn of Plenty te London.

2021 sloot ze af met een overzicht van haar vele muziekdozen en een live muziekdoosperformance in het kader van de Logos@SMAK tentoonstelling te Gent. Met dank aan o.a. onze artistiek leider Philippe Druez en aan Gerd Jeurissen, Logos vrijwilliger.

In september 2022 bracht zij samen met Kristof Lauwers en Gerd de “Pneumafonen” van Godfried-Willem Raes en toenmalig Logos team naar het Lincoln Center for the Performing Arts op  Manhattan, NYC.

On-Line

Website | Logos

[- begin pagina -] [- index componisten -]

8. Stephan Dunkelman (1956 – 6.11.2020)

Metharcana (1998) - 9’05” octofonie

Metharcana werd opgebouwd uit klankmateriaal dat bedoeld was voor een choreografische uitvoering. “Uitgaande van het idee dat dit type creatie met tijd in een ruimte speelt, leek het Dunkelman interessant om de paden tussen dans en muziek te paradoxeren door met de ruimte te spelen in een tijd, bepaald door de choreografische structuur. Het is deze relatie die hij probeerde te transponeren naar deze concertmuziek; “breng twee geluidsuniversums samen die a priori slecht op elkaar zijn afgestemd en zorg ervoor dat een enscenering, gemaakt van morfodynamische analogieën, deze relatie mogelijk maakt en een ander luisteren suggereert”

In Memoriam

Deze programmakeuze is niet alleen een muzikale keuze, maar ook een eerbetoon van BeFEM aan de componist Stephan Dunkelman, collega en vriend die na een ongelijke strijd bezweek aan een onverbiddelijke ziekte. We herinneren ons een hele vriendelijke man wiens talent, vrijgevigheid, altruïsme, energie en zijn voortdurende samenwerking van grote invloed waren op de Belgische en internationale elektroakoestische muziek.

Stephan Dunkelman behaalde een Hoger Diploma in akoesmatische compositie (1999) aan het Koninklijk Muziekconservatorium van Mons (België) in de klas van Annette Vande Gorne. Zijn muziek is bekroond in verschillende internationale wedstrijden: Music for Multimedia Prize van het Festival Synthèse de Bourges 2004, Publieksprijs ex-aequo bij de Métamorphoses 2000 Competition; Prijs (1998) en vermelding (1993) bij de Stockholm Electronic Arts Award; Eervolle Vermelding bij de Prix Ars Electronica (1995); Finalist bij de Luigi Russolo Competition (1991).

De akoestische werken van Stephan Dunkelman zijn mooi, vluchtig en bruisend, en tegelijk ook heel fysisch van aard. Stephan was briljant in zijn vlotte en soepele omgang met klankmateriaal en in zijn manier om tijd te interpreteren. Als een echo van Stephan zelf, ontvouwen zijn rijk gevarieerde akoestische universums zich met groot gemak. Ze zijn van een perfecte lengte : een weerspiegeling van Stephans immens vermogen om op zoveel verschillende plaatsen tegelijk te zijn, en om met gemak en op het juiste moment van het ene scenario naar het andere te switchen.

[- begin pagina -] [- index componisten -]